Elektronların, elektron gruplarının, pronötronların, moleküllerin ve gök cisimlerinin kendi etraflarında ve uydusu oldukları kütle etrafındaki dönüşleri
Evren’deki tüm cisimler maddeden, madde atomlardan, atomun çekirdeği ve elektronları da ÖZ’lerden meydana gelmektedir. ÖZ ise bir elektrik enerjisidir. Bu nedenle tüm gök cisimlerinin tamamı elektrik enerjisinden oluşmaktadır.
Elektrik enerjisinden oluşan elektronlar, elektron grupları, elektronlardan oluşmuş atom çekirdekleri, çekirdek ve elektronlardan ibaret olan atomlar ve atomlardan ibaret olan gök cisimleri bünyelerindeki elektrik nedeni ile çevrelerinde bir manyetik etki alanına sahip olurlar. Bu manyetik alan üretilmiş bir manyetik alan değildir. Elektriksel gücün doğal sonucu olan bir etki alanıdır ve adı mutlak manyetik alandır. Bu alanın hacmi, kendisine sahip olan kütledeki moleküllerin mutlak manyetik alanlarının küresel hacimlerinin toplamı kadardır.
Formülü; $B_k = \sqrt{n}B_m$ biçiminde ifade edilir. (Bk: kütlenin manyetik alanının hacmi, Bm: molekülün manyetik alanının hacmi, n: molekül miktarıdır.) Mutlak manyetik alanın yarıçapı için de aynı formül geçerlidir; $R_k = r_m \sqrt{n}$ (Formülün çıkarımı ile ilgili açıklamalı anlatım ileride yapılacaktır.)
Ayrıca; her elektrik enerjisi manyetik alan yayar. Bu manyetik alan, durağan olan mutlak manyetik alandan farklı ve mutlak manyetik alanın bitiminden başlayarak kütleyi ışık hızında terk eden bir manyetik alandır ve adı etkin manyetik alandır. Etkin manyetik alanın yayılışı bir düz bir ters kutuplu olarak birbirlerine kenetli küresel kabuklar halindedir.
Kütleyi terk etmekte olan etkin manyetik alan kabukları, mutlak manyetik alanın sınırında, sol el kuralına göre kütleye teğet konumda bir kuvvet uygular. Bu kuvvet manyetik alan denizi içindeki kütleyi bir bahçe sulama döngeci tipinde geri çevirir. Tüm elektriksel kütleler kendi etraflarında bu nedenle dönerler.
Kütleler, bu dönüleri ile, mutlak manyetik alanlarının elektriksel sınırlarının sürtünme/temas yüzeyi ile içinde bulundukları manyetik alan denizini tırmanarak kat etmeye başlarlar. Tabi oldukları büyük kütlenin kendi elektriksel değerlerine eşit olan bölgesini terk edemeyeceklerinden bu dönüleri büyük kütleyi merkez edinen bir çember şeklinde olur. İşte bu nedenle, küçük kütleler, tabi (uydusu) oldukları büyük kütlelerin etrafında dönerler.
Kütlelerin elektriksel güçleri çok yavaş (artma zaman dilimleri yüzlerce asırla ölçülecek kadar uzun) değiştiğinden (arttığından) kütlelerin kendi etraflarında dönüşleri de, uydusu olduğu büyük kütlenin etrafındaki dönüşleri de, kendi yarıçapları ve kütleleri de, tabi oldukları büyük kütleye olan mesafeleri de bize değişmez (artmaz) görünmektedir.