Çekirdek ve uyduların oluşumu

Birbirlerinin manyetik etki alanına giren Öziz’lerin manyetik alanları birbiriyle birleşmeye çalışır. Çünkü her iki Öziz de manyetik akı kabuklarına sahiptir. Her manyetik akı kabuğu, diğer Öziz’in manyetik akı kabuğuna yaklaşır. İşte bu çekimdir.

Bu çekim sonucu Öziz’ler, mutlak manyetik alanları ile bir kürenin yüzeyini tam olarak kaplayacak biçimde birbirlerine yaklaşırlar; bu da yanaşımdır (Şekil-3) [hiçbir zaman birbirlerine yapışmazlar. Yapışma olursa big bang (ulupat) benzeri bir enerji patlaması olur].

Yanaşım gerçekleştikten sonra daha fazla birbirlerine yaklaşmaları için çok büyük bir dış kuvvet gerekir. Çünkü bir küre veya küre benzerinin yüzeyi üzerinde manyetik alanları birbirlerine yanaşmıştır. Birbirlerine doğru bastırılmaları sıkıştırılmaları demektir. Buna direnirler.

Yanaşım gerçekleştikten sonra birbirlerinden ayrılmaları için de büyük bir dış kuvvet gerekir. Çünkü her ikisinin bir ters bir düz yönlü manyetik alan kabukları birbirlerine kenetlenmişlerdir. Birbirlerinden ayrılmaları birbirlerinden kopmaları demektir. Buna da direnirler.

Yanaşımlı iki Öziz’in oluşturduğu kürenin yarıçapı, bir Öziz’in mutlak manyetik alanının küresel yarıçapının $\sqrt{2}$ katıdır. ($S + S = S_1 \rightarrow 4{\pi}R^2 + 4{\pi}R^2 = 4{\pi}R_1^2 \rightarrow R_1 = \sqrt{2}$. Bu bağıntı; 3 Öziz için $ \sqrt{3} R$, 4 Öziz için $ \sqrt{4} R$, 12 Öziz için $ \sqrt{12} R$ dir).

Öziz’ler arasındaki mesafe ise; şekilde görüldüğü gibi yüzeyini kapladıkları kürenin çapı, yani $2\sqrt{2} R$ dir. Bu sonuçtan geriye doğru dönerek şöyle söylenebilir: Bir Öziz’in mutlak manyetik alanının küresel yarıçapı (R), yanaşık halde bulunduğu diğer Öziz’in merkezi ile kendi merkezi arasındaki mesafenin $\frac{1}2\sqrt{2}$ sidir.